Blog 72: Medicijnman, tropendokter of kwakzalver?!

Malaria, Bilharzia, Knokkelkoorts, Buiktyfus, TBC, Geelzucht en ga zo nog maar even door.. Al die gekke tropenziektes.. Je kunt ze allemaal oplopen hier..

Ik wil nog niet te hard juichen, maar op die stomme voedselvergiftiging (en wat standaard dingen) na, ben ik verder helemaal gezond gebleven!!! Natuurlijk heb ik daar wel één en ander voor moeten doen (en laten). Voor ik vertrok heb ik namelijk een lekker cocktail van spuiten gehad en ik heb inmiddels al 14 malariapillen achter de kiezen..

Lariam is het meest gebruikte malariapreventiemiddel, maar ook degene met de meeste bijwerkingen. Als ik de bijsluiter moet geloven ga je er onwijs van dromen en kun je er zelfs psychotisch van worden.. Héél fijn!
De eerste weken heb ik echt onwijs last gehad van slapeloze nachten, en stond ik echt op het punt te stoppen.. Maar op den duur ging het beter..

Een paar dagen terug vroeg Bart (collega) me op een wensbriefje hoe het ging met de pillen en hallucinaties, en ik moet zeggen dat het nu echt prima gaat! De slapeloze nachten heb ik nu eerder van de hitte… ;-)

Verder ben ik echt de medicinman van ons drieën, voor ik vertrok wilde ik op alles voorbereid zijn. En dus mailde ik een week voor vertrek een lijst met pillen, pleisters en al het andere wat we hier in de rimboe maar nodig konden hebben..
De lijst werd met de minuut langer, omdat ik alle rampscenario’s door mijn hoofd liet gaan en op een gegeven moment werd het zo gek dat ik een mailtje van Fran kreeg met daarop: KAPPEN NOU MIEK, we gaan geen apotheek beginnen! ;-)

In Nederland zul je mij niet snel een paracetamol zien nemen wanneer ik hoofdpijn heb. Ik drink dan liever de kraan half leeg, omdat ik echt een hekel heb aan medicijnen. Als ik niet perse pillen hoef te gebruiken dan doe ik het niet..
Toch wilde ik hier gewoon op alles voorbereid zijn en dus pakte ik naast AL mijn spullen ook twee tasjes met pillen, voorlichtingsboekjes en verder ALLES wat je maar kunt bedenken op gebied van preventie en EHBO in..

Hier in Kenia zijn ze héél makkelijk in het geven van medicijnen. Antibiotica wordt zonder er echt over na te denken voorgeschreven en is zelfs zonder recept of diagnose te verkrijgen. Ook worden hier veel sneller zware medicijnen toegediend.. En de medicijnen zijn hier (in vergelijking met Nederland) ook spotgoedkoop! In het binnenland zijn er ook veel mensen die zichzelf “kruidendoker” of “medicijnman” noemen.. (je kunt ze ook kwakzalvers noemen ;-))

Deze medicijnmannen gebruiken veel medicijnen uit de natuur. Zo gebruiken de Masai bepaalde boomsoorten voor vruchtbaarheid en “geneeskrachtige kruiden” tegen bijvoorbeeld hoofdpijn.. Deze kruiden staan in hoog aanzien: niet alleen zijn ze goedkoop te krijgen, maar men denkt ook dat ze effectiever zijn dan farmaceutische producten..
Of het werkt, weet ik niet. Maar wanneer je ergens in gelooft, kan er heel veel, denk ik zo! De Keniaan vindt in ieder geval eerder zijn weg naar de kruidendokter dan naar de huisarts..

Kenia kent natuurlijk ook zo zijn “ontspannings- en pepmiddelen”, zo roken ze hier regelmatig een blowtje (ook al is dat hier niet toegestaan) en kauwen ze allemaal Miraa (Qat), de enige “drug” die legaal verkrijgbaar is. Het gaat om een takje waar je op moet kauwen en waar je dan relaxed of juist energiek van wordt..
Hele avonden lang zitten ze dan met zo’n takje in hun mond, en maar kauwen.. Ik vind er echt geen reet aan en het heeft voor mij hetzelfde effect als een blikje red bull.. Ik krijg er alleen maar zere tanden van.. Daarnaast vind ik het echt smerig!! En ach, ik ga al genoeg spacen van die malariapillen ;-)

Uiteraard blijkt nu aan het eind van de reis dat we de helft van mijn twee pillentasjes niet nodig hebben gehad.. Maar.. ik heb wel nooit “nee” hoeven verkopen wanneer IEMAND ook maar om IETS vroeg, op het gebied van ziek zijn of pijn hebben..

En daarnaast levert het ook weer leuke verhalen op..
Zo had Marloes nadat er een motor tegen haar knie aan was gereden, daar erg last van. Ik had nog een zakje tijgerbalsem in mijn EHBOtas zitten en wilde het aan haar geven. Toen ik het pakte, kwam ik erachter dat het zakje lekte, en dus veegde ik de klodders eerst van het zakje af en gaf het aan Marloes, die meteen vol enthousiasme begon te smeren..
Ze was helemaal blij, voelde de zalf er al intrekken en voelde zich al een stuk beter..
Toen ik haar later nog een beetje wilde geven, pakte ik het zakje opnieuw en ging opzoek naar de opening.. Maar die kon ik niet vinden..

Later bleek dat het zakje helemaal nooit open was geweest en dat de klodder die op het zakje zat dus iets heel anders was.. namelijk dempozalf die uit een potje was gesmolten door de hitte..
Marloes had dus gewoon dempozalf op haar knie zitten smeren…

Zo zie je maar, het zit gewoon tussen je oren.. Dus die medicijmannen, tropendokters en kwakzalvers kunnen mooi hun biezen pakken.. De volgende keer als ik koorts heb, stop ik gewoon (op z’n Masai’s) een kastanje o.i.d. in mijn mond en denk ik gewoon heel hard dat het helpt.. Dan komt het vast goed!!