Blog 71: 1+1+1=3
Door: Annemiek
Blijf op de hoogte en volg Annemiek
11 Januari 2010 | Kenia, Mombassa
Sinds vandaag ben ik dus weer terug in Mombasa! Helemaal fijn, alles weer vertrouwd en wel.
Ik heb eerst even flink bijgeslapen, want ik was echt kapót van de reis.. maar ik ben nu weer helemaal FIT! Kan ik weer lekker genieten van alles wat ik de afgelopen dagen gemist heb. :-)
Ik vind het ook echt leuk om weer met z’n 3tjes te zijn, deze laatste dagen. Weer samen aan het ontbijt, kletsen aan de bar in Sunrise en als drie op een rij in de Matatu, onderweg naar Shanzu. Samen afscheid nemen van alles en iedereen.. Van de plek die 3 maanden ons thuis was, en natuurlijk van elkaar…
We zijn echt een goed team geweest, ondanks dat we alle drie totaal verschillend zijn!
Marloes is gestructureerd en kritisch. Francis is chaotisch en super creatief.. en ik.. tja.. dat vind ik dan weer moeilijk om te zeggen.. Ik hang er een beetje tussenin zeg maar.. (Dit bewaar ik ook wel weer voor m’n reflectieverslag ;-))
“Opposites attrack” zeggen ze wel eens, en ik denk dat dat voor ons ook echt wel geldt..
Vooral als het gaat om het project. We hebben alle drie onze dipjes gehad, maar zeker ook onze momenten waarop we de kar trokken. We wisten wat we aan elkaar hadden en konden altijd van elkaar op aan.
Maar natuurlijk hadden we ook onze dingen waarin we hetzelfde zijn..
Met Francis heb ik bijvoorbeeld gemeen dat we beiden maar niet wegkomen.. Het kwam regelmatig voor dat Marloes ’s ochtends al een halfuur klaar zat en dat Fran en ik nog aan het keutelen en treuzelen waren. Beiden kunnen we echt de hele ochtend in onze pyjama door het huis lopen en met alles tegelijk bezig zijn.. “Nog even dit!” was echt ons stopwoord.. Dit soms tot de grote ergernis van Marloes. ;-)
Met Marloes kan ik daarentegen weer heerlijk kletsen, echt lekker girltalk (want ja, dat hebben wij vrouwen nou eenmaal zo af en toe nodig!) Ik denk dat Fran af en toe echt gék van ons kon worden.. Maar gelukkig kon zijn kamerdeur dicht en hadden we een hoop DVD’s bij ons, haha
Met Loes kon ik soms ook echt aan 1 woord genoeg hebben en dat is wel lekker als je soms geen zin hebt om uit te leggen hoe je je voelt of waarom je vandaag even niet zoveel zin hebt.
Want die momenten zijn er natuurlijk ook geweest..
Voor we naar Kenia vertrokken zijn we op een middag in Amsterdam op het terras gaan zitten en raakten aan de praat over wat we nu precies verwachtten van Kenia en alles daaromheen. Het gesprek kwam al gauw op de goede en mindere kanten van onze persoonlijkheden en hoe we daarmee om zouden gaan.
Dit gesprek is echt wel goed geweest, omdat we elkaar hierdoor leerden kennen en wisten wat ons te wachten stond, nu we 3 maanden nauw met elkaar op zouden trekken.
Vlak voordat ik wegging zei mijn oom tegen mij: “Het is heel makkelijk om te zoeken naar elkaars slechte kanten en daar dan de hele tijd op te gaan letten.. Maar je kunt veel beter je energie steken in de goede kanten van elkaar.. En dan blijft het ook gezellig.”
Dit heb ik wel onthouden en aan de hand hiervan hebben we met elkaar ook een aantal afspraken gemaakt. O.a. dat we alles gewoon open zouden gooien. En dat heb ik zelf echt als heel prettig ervaren. Je kon er gewoon vanuit gaan dat wanneer er iets was, dit ook gezegd zou worden. Wanneer je dus niks hoorde was het goed. Maar daarnaast werd het ook gewoon gezegd als je iets juist wel goed deed of je gewoon gewaardeerd werd!
Ik heb met beiden echt wel bijzondere momenten en gesprekken gehad. Je leert elkaar wel echt kennen in 3 maanden..
Misschien is niet iedereen het met me eens maar ikzelf vind 3 echt een perfect aantal om mee op reis te gaan. Je krijgt geen kampen, als iemand even een keer geen zin heeft ben je nog steeds met z’n tweeën en als je elkaar goed genoeg kent krijg je ook geen derde wiel aan de wagen…
Natuurlijk hebben we onze momenten gehad waarop we elkaar even niet uit konden staan, maar die zijn echt op 1 hand te tellen..
Onze koelkast was de eerste week al gebombadeerd tot spreukenbord, elke dag hingen er weer nieuwe briefjes op met kreten, grapjes en bemoedigende woorden naar elkaar. Echt heel leuk was dat en we waren er alle drie even fanatiek in.
Inmiddels is de hoeveelheid per dag wel afgenomen (oftewel: we schrijven nu niet meer), maar dat is ook prima. Want we weten inmiddels we hoe we over elkaar denken..
Als ik terugkijk op de afgelopen periode, had ik me geen betere combinatie voor kunnen stellen dan Loes, Fran en ik. Het zit ‘m wat mij betreft niet alleen in de eerste letters van onze namen, want hier in Kenia voelde het echt wel een beetje als “FAM op reis”.
(Alvast) BEDANKT voor de toptijd maatjes, we maken er nog wat van deze week..
Ik ga jullie nog missen in Nederland!
Ik heb eerst even flink bijgeslapen, want ik was echt kapót van de reis.. maar ik ben nu weer helemaal FIT! Kan ik weer lekker genieten van alles wat ik de afgelopen dagen gemist heb. :-)
Ik vind het ook echt leuk om weer met z’n 3tjes te zijn, deze laatste dagen. Weer samen aan het ontbijt, kletsen aan de bar in Sunrise en als drie op een rij in de Matatu, onderweg naar Shanzu. Samen afscheid nemen van alles en iedereen.. Van de plek die 3 maanden ons thuis was, en natuurlijk van elkaar…
We zijn echt een goed team geweest, ondanks dat we alle drie totaal verschillend zijn!
Marloes is gestructureerd en kritisch. Francis is chaotisch en super creatief.. en ik.. tja.. dat vind ik dan weer moeilijk om te zeggen.. Ik hang er een beetje tussenin zeg maar.. (Dit bewaar ik ook wel weer voor m’n reflectieverslag ;-))
“Opposites attrack” zeggen ze wel eens, en ik denk dat dat voor ons ook echt wel geldt..
Vooral als het gaat om het project. We hebben alle drie onze dipjes gehad, maar zeker ook onze momenten waarop we de kar trokken. We wisten wat we aan elkaar hadden en konden altijd van elkaar op aan.
Maar natuurlijk hadden we ook onze dingen waarin we hetzelfde zijn..
Met Francis heb ik bijvoorbeeld gemeen dat we beiden maar niet wegkomen.. Het kwam regelmatig voor dat Marloes ’s ochtends al een halfuur klaar zat en dat Fran en ik nog aan het keutelen en treuzelen waren. Beiden kunnen we echt de hele ochtend in onze pyjama door het huis lopen en met alles tegelijk bezig zijn.. “Nog even dit!” was echt ons stopwoord.. Dit soms tot de grote ergernis van Marloes. ;-)
Met Marloes kan ik daarentegen weer heerlijk kletsen, echt lekker girltalk (want ja, dat hebben wij vrouwen nou eenmaal zo af en toe nodig!) Ik denk dat Fran af en toe echt gék van ons kon worden.. Maar gelukkig kon zijn kamerdeur dicht en hadden we een hoop DVD’s bij ons, haha
Met Loes kon ik soms ook echt aan 1 woord genoeg hebben en dat is wel lekker als je soms geen zin hebt om uit te leggen hoe je je voelt of waarom je vandaag even niet zoveel zin hebt.
Want die momenten zijn er natuurlijk ook geweest..
Voor we naar Kenia vertrokken zijn we op een middag in Amsterdam op het terras gaan zitten en raakten aan de praat over wat we nu precies verwachtten van Kenia en alles daaromheen. Het gesprek kwam al gauw op de goede en mindere kanten van onze persoonlijkheden en hoe we daarmee om zouden gaan.
Dit gesprek is echt wel goed geweest, omdat we elkaar hierdoor leerden kennen en wisten wat ons te wachten stond, nu we 3 maanden nauw met elkaar op zouden trekken.
Vlak voordat ik wegging zei mijn oom tegen mij: “Het is heel makkelijk om te zoeken naar elkaars slechte kanten en daar dan de hele tijd op te gaan letten.. Maar je kunt veel beter je energie steken in de goede kanten van elkaar.. En dan blijft het ook gezellig.”
Dit heb ik wel onthouden en aan de hand hiervan hebben we met elkaar ook een aantal afspraken gemaakt. O.a. dat we alles gewoon open zouden gooien. En dat heb ik zelf echt als heel prettig ervaren. Je kon er gewoon vanuit gaan dat wanneer er iets was, dit ook gezegd zou worden. Wanneer je dus niks hoorde was het goed. Maar daarnaast werd het ook gewoon gezegd als je iets juist wel goed deed of je gewoon gewaardeerd werd!
Ik heb met beiden echt wel bijzondere momenten en gesprekken gehad. Je leert elkaar wel echt kennen in 3 maanden..
Misschien is niet iedereen het met me eens maar ikzelf vind 3 echt een perfect aantal om mee op reis te gaan. Je krijgt geen kampen, als iemand even een keer geen zin heeft ben je nog steeds met z’n tweeën en als je elkaar goed genoeg kent krijg je ook geen derde wiel aan de wagen…
Natuurlijk hebben we onze momenten gehad waarop we elkaar even niet uit konden staan, maar die zijn echt op 1 hand te tellen..
Onze koelkast was de eerste week al gebombadeerd tot spreukenbord, elke dag hingen er weer nieuwe briefjes op met kreten, grapjes en bemoedigende woorden naar elkaar. Echt heel leuk was dat en we waren er alle drie even fanatiek in.
Inmiddels is de hoeveelheid per dag wel afgenomen (oftewel: we schrijven nu niet meer), maar dat is ook prima. Want we weten inmiddels we hoe we over elkaar denken..
Als ik terugkijk op de afgelopen periode, had ik me geen betere combinatie voor kunnen stellen dan Loes, Fran en ik. Het zit ‘m wat mij betreft niet alleen in de eerste letters van onze namen, want hier in Kenia voelde het echt wel een beetje als “FAM op reis”.
(Alvast) BEDANKT voor de toptijd maatjes, we maken er nog wat van deze week..
Ik ga jullie nog missen in Nederland!
-
14 Januari 2010 - 14:39
Ankie:
Ik ben de eeeersteeee:D:D:D:D:D:D eindelijk -
14 Januari 2010 - 14:43
Ankie:
haha, ik wilde eerst eigenlijk ff aan m'n huiswerk, maar toen ging ik eerst ff m'n mail kijken, en daar zag ik dat je een blog had geplaatst. Dit houd me echt van m'n huiswerk, ik moet nog helemaal geschiedenis leren :@ maarjaa..:(
xx
Ankie -
14 Januari 2010 - 16:31
Pa:
Vrienden willen die geen fouten hebben, betekent dat je van niemand wilt houden. -
14 Januari 2010 - 18:18
Kim:
Toch is het best knap van jullie dat het zo gegaan is. Daar mogen jullie best een beetje trots op zijn.
kus -
14 Januari 2010 - 18:20
Jantine:
Miekie,
zo ben maar weer gaan lezen!! niet op volgorde maar dat ga ik nog zeker doen! ben blij dat het met jullie 3e zo goed is gegaan! hou nog even vol deze week aan de leuke herinneringen;) en ik hoop dat ondanks je gemis ook nog wel een beetje naar ons uitkijkt;)
Xx -
14 Januari 2010 - 22:15
Paula:
fijn dat jullie met z'n 3en zo'n goed team zijn! Dat maakt het daar extra leuk! -
15 Januari 2010 - 07:56
Kim Van Den Berg:
Ik kan alleen maar zeggen... respect!!
En waarschijnlijk zullen jullie maatjes voor het leven blijven, je hebt zo iets bijzonders gedeeld met elkaar, geweldig! Geniet nog even van je laatste dagen!!
x
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
