Blog 81: Terug bij af?!?!

Ja daar ben ik alweer.. Jullie zullen wel denken.. Die is snel met het plaatsen van een nieuwe blog?! nog geen uur op Europese bodem en alweer achter de PC, hoezo verslaafd?!

nou, niet dus..

Ik zit dus weer achter de computer.. Dacht ik gister nog dat mijn eerstvolgende blog vanuit Nederland jullie kant op zou komen.. Maar dat is dus niet zo..
Op dit moment zit ik op Heathrow. We zijn gestrand..
Er gaan verschillende gevoelens door me heen. Het meest overheersende gevoel is dat ik enorm baal.. Ik ben er klaar mee en wil gewoon lekker naar huis..
Aan de andere kant ben ik ook wel weer relaxed. Zit lekker aan een bak cappuccino en realiseer me dat er tijdens deze reis gewoon geen dag voorbij kan gaan zonder dat er iets bijzonders of raars gebeurd. En daar benik ook wel weer aan gewend..

Maar... wat is er nou gebeurd?!?!

Tja..

Nadat ik gister mijn laatste blog op internet had geknald, ging ik terug naar het appartement om mijn koffers en tassen te verzamelen.
Daar aangekomen bleek dat alle bewoners van het appartementen complex zich verzameld hadden om afscheid van ons te nemen. Echt super leuk! Pas toen realiseerde ik me dat we echt leuk contact hebben gehad met onze buren, de afgelopen 3 maanden.

Om 15.00 uur stapten we bij Ahmed in de auto, die ons naar het vliegveld bracht.
Om precies 16.30 stegen we op en een klein uurtje later landden we in Nairobi. We moesten nog tot 23.30 uur wachten en dus hebben we een taxi naar het centrum gepakt, en daar gezellig voor de laatste keer wat gegeten.

Alles verliep dus heel voorspoedig en hoe dichterbij het thuiskomen kwam, hoe meer ik er naar uit keek!
"Dat loopt lekker" dacht ik nog, toen we weer precies op tijd opstegen vanuit Nairobi..
Waarschijnlijk had ik dat beter even kunnen afkloppen, want nu zit ik dus hier, in plaats van dat ik mijn ouders, Kim en Jantine om hun nek aan het vliegen ben...

Na een voorspoedige vlucht van ruim 9 uur landden we in londen.
Ik moest onwijs plassen en wilde me even opfrissen en tanden poetsen. We hadden nog anderhalf uur de tijd om in te checken, dus dat moest best kunnen, dacht ik nog..
Toen we echter daarna bij de security check aankwamen, bleek dat een beetje te optimistisch gedacht.. Na een enorme wachtrij, veel te overdreven controles en bozige douanebeamten kwamen we ruim anderhalf uur later aan bij de gate.... die inmiddels een kwartier gesloten was...
Het vliegtuig dat ons naar onze (wachtende) familie en vrienden zou brengen was reeds vertrokken..
Met "gemengde" gevoelens liepen we naar de infobalie om te informeren wanneer de volgende vluchte zou gaan.

Toen de baliemedewerkster ons meedeelde dat dat pas om 14.00 uur zou zijn, voelde ik even de grond onder me vandaan zakken..
Ik had er al bijna een dag reizen opzitten, en nu moest ik gewoon nog 7 uur wachten voor ik naar huis zou gaan!!

Maar goed.. we hebben ons er maar bij neergelegd (alsof we ook maar een andere optie hadden ;-)), hebben onze familie gebeld om te melden dat we "iets" later komen en hebben maar een leuk cafe'tje opgezocht waar we nu al weer even zitten..

Inmiddels heb ik mijn MP3 speler al 3x rondgeluisterd en begin ik me een beetje te vervelen.. Van ellende ben ik dus maar een blog gaan schrijven.. Mooi dat ze hier wel een internetcafetje hebben..

Achteraf is het ook wel weer lollig. Niets gaat gewoon zoals gepland blijkt maar weer..
Hebben we in 3 maanden geleerd niet te stressen, zijn we na nog geen uurtje op Europese bodem alweer in ons oude patroon terug..

Zo zie je maar, we hebben niks geleerd op dat gebied, hahahah

Maar aan de andere kant is het ook wel weer heeeeel Keniaans om te laat te komen..

Ik ga nu nog maar een cappuccino bestellen, want ik val bijna in slaap..

Nog maar 4 uurtjes te gaan... (als het meezit tenminste ;-))

Tot in Nederland!!

Kuss