Blog 64: Hoe alles op z'n pootjes terecht komt..
Door: Annemiek
Blijf op de hoogte en volg Annemiek
04 Januari 2010 | Kenia, Naivasha
"Jij moe nie worrie nie, alles zal reg komme!!"
Misschien is de uitspraak niet helemaal goed.. maar wat mij betreft wordt deze Zuid-Afrikaanse uitspraak mijn nieuwe levensmotto!!
Wat is het toch cool hoe alles altijd gewoon op z'n pootjes terecht komt als je je er gewoon een beetje open voor stelt!!
Met een beetje geduld, flexibiliteit en een vlotte babbel kom je een heel eind, blijkt maar weer eens!!
Ik heb nooit eerder een rondreis op de bonnefooi gemaakt.. Maar die vrijheid en dat stukje onafhankelijkheid (maar toch ook wel weer afhankelijk van mensen) bevalt me wel!!
Nadat ik gisteren verloren had met tossen om het beste bed in de banda (lucky basterd, die Francis verdorie!!) en dus al 6x mijn hoofd had gestoten in het stapelbed, lagen Fran en ik nog even na te praten over hoe we nu verder moesten reizen, nu de Matatu's niet reden. We spraken af dat we het allemaal maar even af zouden wachten.. Daarna zijn we maar gaan slapen, want we waren écht doodmoe!!
Vanmorgen werden we wakker door een enorm kabaal op het dak van onze banda. Eerst dacht ik nog dat er een boom was omgevallen, maar al snel bleek dat apen onze banda hadden uitgekozen om tikkertje te spelen..
Na een (heerlijke KOUDE) douche gingen we ontbijten en keken we naar het nieuws..
De Matatustrike was in volle gang en hoe meer beelden ik zag, hoe blijer ik werd dat ik niet meer in Nairobi was..
We spraken erover met de barman en hij vertelde ons dat de rellen ontstaan omdat er Matatu's zijn die wel gewoon opereren.. De mensen die wel staken gaan dan stenen gooien naar die Matatu's, met alle gevolgen van dien..
De planning was eigenlijk om morgen naar Eldoret te vertrekken, maar zonder openbaar vervoer werd dat toch lastig.. We besloten onze connecties in Eldoret (oftewel Edwin) maar eens te bellen en te kijken wat er mogelijk was.. En anders konden we misschien vanavond op de camping wel wat fixen.. Alle mensen daar zaten immers in hetzelfde schuitje en misschien was er wel iemand die dezelfde kant op moest..
We besloten eerst maar eens wat leuks te gaan doen, want daarom waren we hier.. Niet om te gaan zitten kniezen..
Al snel hadden we voor een "special price" een bootje geregeld en binnen 10 minuten waren we onze "zorgen" weer even vergeten en voeren we tussen de nijlpaarden en pelikanen. Lake Naivasha staat bekend om de vele dieren en is echt schitterend!
Willy, onze "kapitein", vertelde ons alles over wat we zagen.
Na de boottocht besloten we in het dorpje wat te gaan eten.. Toen ik net aan mijn Ugali wilde beginnen, ging mijn telefoon... Edwin...
Of we inmiddels al wat geregeld hadden en zo nee dat hij wel iemand zou sturen om ons morgen op te halen..
Zodoende worden we morgen dus opgehaald om naar Edwin in Eldoret te gaan.. Echt cool!
We hebben nu geregeld dat we morgenochtend eerst naar Hell's Gate (een park hier 5km verderop) gaan voor een fietssafari en daarna worden we dan opgehaald.
Ik ben benieuwd hoe het allemaal gaat lopen. Ik denk dat we die "ik zie het wel" houding maar aan blijven houden, want daar hebben we tot nu toe nog het meeste mee bereikt.
Nu zit ik lekker in een lounge stoel mijn blog te schrijven (later moet ik 'm overtypen op internet). Mijn voeten liggen bijna in de openhaard...
In de openhaard?!?!?!? Jaaa... in de openhaard.. Ik was even vergeten wat kou ook alweer was, maar ik weet het weer hoor!!
Het is echt veel verschil hier met Mombasa, vooral als de zon onder is.. Maar Kim liet me net met een sms weten dat dat alleen maar goed voor me is.. Ben ik weer een beetje voorbereid op de kou die me straks weer te wachten staat in Nederland...
Maarree... ik ben wel blij dat morgen de zon weer schijnt.. Kan ik tot ik terug ga nog even genieten van het heerlijke weer!!
Misschien is de uitspraak niet helemaal goed.. maar wat mij betreft wordt deze Zuid-Afrikaanse uitspraak mijn nieuwe levensmotto!!
Wat is het toch cool hoe alles altijd gewoon op z'n pootjes terecht komt als je je er gewoon een beetje open voor stelt!!
Met een beetje geduld, flexibiliteit en een vlotte babbel kom je een heel eind, blijkt maar weer eens!!
Ik heb nooit eerder een rondreis op de bonnefooi gemaakt.. Maar die vrijheid en dat stukje onafhankelijkheid (maar toch ook wel weer afhankelijk van mensen) bevalt me wel!!
Nadat ik gisteren verloren had met tossen om het beste bed in de banda (lucky basterd, die Francis verdorie!!) en dus al 6x mijn hoofd had gestoten in het stapelbed, lagen Fran en ik nog even na te praten over hoe we nu verder moesten reizen, nu de Matatu's niet reden. We spraken af dat we het allemaal maar even af zouden wachten.. Daarna zijn we maar gaan slapen, want we waren écht doodmoe!!
Vanmorgen werden we wakker door een enorm kabaal op het dak van onze banda. Eerst dacht ik nog dat er een boom was omgevallen, maar al snel bleek dat apen onze banda hadden uitgekozen om tikkertje te spelen..
Na een (heerlijke KOUDE) douche gingen we ontbijten en keken we naar het nieuws..
De Matatustrike was in volle gang en hoe meer beelden ik zag, hoe blijer ik werd dat ik niet meer in Nairobi was..
We spraken erover met de barman en hij vertelde ons dat de rellen ontstaan omdat er Matatu's zijn die wel gewoon opereren.. De mensen die wel staken gaan dan stenen gooien naar die Matatu's, met alle gevolgen van dien..
De planning was eigenlijk om morgen naar Eldoret te vertrekken, maar zonder openbaar vervoer werd dat toch lastig.. We besloten onze connecties in Eldoret (oftewel Edwin) maar eens te bellen en te kijken wat er mogelijk was.. En anders konden we misschien vanavond op de camping wel wat fixen.. Alle mensen daar zaten immers in hetzelfde schuitje en misschien was er wel iemand die dezelfde kant op moest..
We besloten eerst maar eens wat leuks te gaan doen, want daarom waren we hier.. Niet om te gaan zitten kniezen..
Al snel hadden we voor een "special price" een bootje geregeld en binnen 10 minuten waren we onze "zorgen" weer even vergeten en voeren we tussen de nijlpaarden en pelikanen. Lake Naivasha staat bekend om de vele dieren en is echt schitterend!
Willy, onze "kapitein", vertelde ons alles over wat we zagen.
Na de boottocht besloten we in het dorpje wat te gaan eten.. Toen ik net aan mijn Ugali wilde beginnen, ging mijn telefoon... Edwin...
Of we inmiddels al wat geregeld hadden en zo nee dat hij wel iemand zou sturen om ons morgen op te halen..
Zodoende worden we morgen dus opgehaald om naar Edwin in Eldoret te gaan.. Echt cool!
We hebben nu geregeld dat we morgenochtend eerst naar Hell's Gate (een park hier 5km verderop) gaan voor een fietssafari en daarna worden we dan opgehaald.
Ik ben benieuwd hoe het allemaal gaat lopen. Ik denk dat we die "ik zie het wel" houding maar aan blijven houden, want daar hebben we tot nu toe nog het meeste mee bereikt.
Nu zit ik lekker in een lounge stoel mijn blog te schrijven (later moet ik 'm overtypen op internet). Mijn voeten liggen bijna in de openhaard...
In de openhaard?!?!?!? Jaaa... in de openhaard.. Ik was even vergeten wat kou ook alweer was, maar ik weet het weer hoor!!
Het is echt veel verschil hier met Mombasa, vooral als de zon onder is.. Maar Kim liet me net met een sms weten dat dat alleen maar goed voor me is.. Ben ik weer een beetje voorbereid op de kou die me straks weer te wachten staat in Nederland...
Maarree... ik ben wel blij dat morgen de zon weer schijnt.. Kan ik tot ik terug ga nog even genieten van het heerlijke weer!!
-
07 Januari 2010 - 11:16
Paula:
wordt je wakker, zitten er apen op je dak.... hier ligt er kou op het dak (A)
jullie maken wat mee zeg!
Een fietssafari dat lijkt me echt zo gaaf!! Dat dat überhaupt mogelijk is! echt gaaaf!
voor de kou kun je inderdaad vast oefenen, het is hier nu -2,5 (kwart over 12).
En het strooizout is op, dus alle wegen naar Amsterdam zaten helemaal vast. Het had daar heel erg gesneeuwt (hier (in hveld) natuurlijk weer niet..), zo dat weet je dat ook weer, voor zo ver je het nog niet gehoord had.
-
07 Januari 2010 - 11:16
Paula:
oeee^^ ik ben de 1e :D:D -
07 Januari 2010 - 16:00
Hettie:
Ik neem genoegen met de tweede plaats.
Wat maak je toch veel mee.
-
08 Januari 2010 - 19:10
Kim Van Den Berg:
Koud daar.... watje! Hihi
Hier is het verdorie een gevoels temperatuur van
-10 graden, waar hebben we het over!
Dat word voor jou een ware shock als je weer in ons koude kikkerlandje komt!!
xxx kim
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
