Blog 60: Op je blote voeten het nieuwe jaar in..

Als eerst: EEN HÉÉÉL GELUKKIG NIEUWJAAR VOOR JULLIE ALLEMAAL, EN ALLE GOEDS VOOR 2010!! We gaan d’r weer wat moois van maken!!

Ik kan het niet geloven dat het alweer 2010 is!! Het is alweer 10 jaar geleden dat mensen een mileniumpakket in huis haalden en bang waren dat hun computers en andere apparatuur het zouden begeven.. Ik blijf het zeggen: de tijd vliegt..

Ik hoop dat jullie allemaal een onvergetelijk uiteinde gehad hebben!!
Ik heb in ieder geval echt een héél bijzonder, geweldig, gaaf en gedenkwaardig uiteinde en knallend nieuw begin van het jaar gehad! Het was een top avond (en nacht), heel veelzijdig en hééél anders dan dat ik gewend ben!!

We begonnen de avond om 21.00 uur bij Yul’s, een restaurant aan het strand van Nyali. Er was een buffet met ontzettend goed eten en live muziek. De sfeer was echt top, en we konden zó het strand oplopen!!
Vanaf onze tafel konden we de kamelen op het strand zien lopen en opeens kreeg ik de ingeving (of kwam het misschien door de cocktails?!) om kameel te gaan rijden. Ik trok Francis mee, en binnen 2 minuten zaten we op de rug van een kameel en reden we over het strand..
Overal om ons heen zagen we mensen. Alle strandtenten, restaurants en hotels hadden flink uitgepakt om van hun plek dé uitgaansgelegenheid van Mombasa te maken. Overal klonk muziek en overal zagen we mensen dansen, lachen en eten.

Het was echt al binnen no time kwart voor 12 en voor ik het wist stond ik met Ahmed en Francis op de dansvloer af te tellen naar 2010!
Om 12 uur precies knalde het feest helemaal los, OVERAL op het strand was vuurwerk, muziek en gejuich. De mensen stroomden vanuit alle gebouwen het strand op en het leek wel alsof het vuurwerk niet meer op zou houden!

De familie van Marloes had uit Nederland wensbalonnen meegenomen, waar iedereen iets op kon schrijven. Deze balonnen werden dan aangestoken en opgelaten.. Het trok heel wat bekijks, en het was echt heel gaaf om de balonnen op te zien gaan.
Even dacht ik weer terug aan thuis, daar zaten ze op dat moment waarschijnlijk nog voor de buis, 2010 was daar nog helemaal niet in zicht, dacht ik! Maar toen ik stiekem op mijn telefoon keek, zag ik dat mijn ouders al aan me gedacht hadden, want op mijn display prijkte een smsje waarin zij mij een gelukkig Nieuwjaar toewensten.. :-)
Nadat alle wensballonnen in het duister waren verdwenen was het tijd om naar de volgende plek te gaan.. De beachparty van Nyali Beach!

Inmiddels was Terry ook bij ons aangesloten en om een uur of 2 stond ik tussen de mensen op het strand. Op dat moment realiseerde ik me pas écht hoe apart dit eigenlijk was. Normaal ga ik met een dikke jas en sjaal de kou in en zijn overal bekenden. Nu stond ik met mijn blote voeten in de branding te dansen tussen allemaal mensen die ik niet of pas 2 maanden kende.. Maar het was één groot feest. Goede muziek, lekker drinken, goede sfeer, leuke mensen en ga zo maar door!!

Een paar uur later liet de vloed steeds minder mensen toe op het strand en werd het tijd om naar de volgende plek te vertrekken..
We liepen over het strand terug naar de auto. En ik had echt de neiging om een Nieuwjaarsduik te nemen. Maar dat leek me met mijn lange jurk niet zo handig...
Eenmaal bij de auto stapten we in om naar Bob’s te gaan en daar verder te feesten.. Blijkbaar hadden meer mensen hetzelfde idee als wij want echt OVERAL waren auto’s en álles stond vast. Ik heb de tijd (en stilte) maar gebruikt om wat telefoontjes te plegen. Het was echt super leuk om mensen uit Nederland aan de lijn te hebben!!

Drie uur later, toen het inmiddels licht geworden was, schoof ik met Francis aan in de bar in Sunrise, voor de laatste borrel. Een half uur later was ik zo kapót, dat ik maar naar bed ben gegaan..
Doodmoe, maar zeker voldaan viel ik in slaap.. Het was echt heel gave nacht!

Ik heb niet lang kunnen slapen, want om 12 uur moest ik er weer uit. Omdat we vandaag weer in Shanzu uitgenodigd waren voor de lunch bij de familie van Terry.
Daar aangekomen konden we meteen zien wat er op het menu stond, want de geitenkop lag al op het dak van het huis op ons te wachten. Een stukje verderop hing het vel aan een boomstam te drogen en de poten hingen in de boom ernaast aan de takken… Een hééél smakelijk gezicht!! ;-)
Maar inmiddels ben ik er wel aan gewend dat ik mijn eten eerst in originele vorm zie voor ik het op mijn bord krijg en naar binnen mag werken.. En ondanks dat smaakte het allemaal perfect!!

Na de lunch ben ik met Francis naar Mombasa town gegaan om de bustickets voor de reis naar Nairobi op te halen. We vertrekken morgen om 21.30 uur! Ik heb er echt zin in.
Vanavond gaan we naar de karaokebar om afscheid te nemen voor de komende twee weken. Ik kan echt niet wachten om morgen de bus in te stappen!

Morgen ga ik dus de laatste wasjes draaien, boodschappen doen en mijn tas definitief inpakken.. Alles is geregeld voor de grote reis en we gaan het er even lekker van nemen..

Tot morgen!