Blog 51: Party, party..

Soms bestaat mijn dag hier uit zoveel gebeurtenissen, dat ik gewoon niet weet waar ik moet beginnen.. Vandaag ben ik echt van hot naar her gerend. Ik ben net terug van een onwijs mooie boottocht op Mtwapa creek en moet nu eigenlijk nog aan de slag met wat laatste voorbereidingen voor de grote dag morgen..
De grote dag?!?!?! Jaaa, dat heb ik jullie helemaal nog niet verteld.. Maar morgen is alweer onze laatste activiteitendag…

Eigenlijk heb ik nu helemaal geen tijd voor een blog, maar ik vind het toch wel leuk jullie even op de hoogte te houden… Ik ben even niet in staat een lekker lopend verhaal van te maken.. Dus jullie moeten het even doen met de volgende opsomming..

Laat ik beginnen bij gisteravond..

Gisteren hebben we namelijk de bruiloft van de ouders van Catherine bijgewoond.. Het was een avond waaraan ik wel een complete blog kan wijden, maar jullie moeten de foto’s maar even bekijken, dan kunnen jullie het zelf zien.. Want wát een bijzondere ervaring was dat! Eén groot feest!!
We waren om 17.00 uur uitgenodigd, en kwamen keurig op tijd aan in de kerk, waar we meteen mee konden dansen.. De dienst bestond uit een (onwijs lange) preek van een Priester, die volgens ergens last van had tussen zijn benen, want hij had wel een érg hoge stem..
De preek was volledig in het Kiswahili en dus konden we er op een paar woordjes na, geen reet van verstaan. Het moet heel grappig geweest zijn, want iedereen lag continu helemaal dubbel. Wij moesten daar weer ontzettend om lachen, en daardoor leek het net alsof we het helemaal konden volgen.. Zo zie je maar, we gaan helemaal op in de cultuur.
Toen de priester eindelijk uitgekletst was, werd het tijd om te trouwen. De hele zaal ging los. Op het moment dat het bruidspaar elkaar het jawoord had gegeven, barste het gejoel en gejuich uit..
Al dansend kwam het paar de kerk weer uit, en was er tijd om foto’s te maken.
Al snel bleek dat wij echt eregasten waren, want iedereen wilde met ons op de foto. Toen het flitsen eindelijk ophield werden we in een auto geduwd en voor we het wisten reden we richting het huis van het bruidspaar, waar het feest verder voortgezet zou worden.
Daar aangekomen kregen we een tafel naast die van het bruidspaar toegewezen, helemaal vooraan in de tuin. Daar kregen we een volledige maaltijd aangeboden.
Inmiddels was de hele buurt uitgestroomd en liep de hele tuin vol. Er was eten en drinken voor iedereen, en alle mensen waren ook van harte welkom.
Heel wat drankjes later zijn we nadat we van iedereen weer afscheid hadden genomen weer vertrokken.. Het was heel bijzonder dat we dit hebben mogen meevieren..

Vandaag hebben we nog wel een beetje last gehad van gisteren.. Vanmorgen ging namelijk alweer vroeg het wekkertje. Nog een beetje licht in ons hoofd van gister moesten we meteen weer aan de slag.
Morgen hebben we dus de laatste activiteitendag.. En daar willen we een bijzonder feest van maken!! Zowel voor de kinderen en hubn ouders als voor onszelf.. We hebben iedereen die we kennen uitgenodigd om de activiteiten met een groot feest af te sluiten. De deelnemers, hun ouders, de docenten, maar ook al onze vrienden die we de afgelopen tijd hebben leren kennen en allemaal wel iets met ons project te maken hebben (gehad).
We hebben een groep mensen georganiseerd die het eten klaar willen maken (en ik ga zelf natuurlijk ook wel koken). We willen nog spelen, zingen, dansen enz.. Verder willen we morgen alle ouders, als bedankje, de protretfoto’s van hun prachtige kinderen overhandigen.

Gisteren hebben we grote inkopen gedaan voor de maaltijd die we willen organiseren, en vandaag hebben we alle versieringen e.d. gekocht.

We begonnen de dag met een bak koffie in Sunrise, waar we aan de praat raakten met Titus, de general manager. Hij hoorde over onze plannen en bood ons meteen aan om de drank te sponsoren, wat we natuurlijk niet hebben afgeslagen. Toen hij later hoorde over de portretfoto’s heeft hij geregeld dat we deze vandaag ergens tegen zeer gereduceerde prijs mochten afdrukken. Gevolg hiervan is dat we nu echt prachtfoto’s hebben om aan de ouders te geven. Echt héél gaaf..
En alsof dat allemaal nog niet genoeg was kwam Titus ons later vertellen dat hij de krant en het nieuws gebeld had…
Het komt niet vaak voor dat we niet weten wat we moeten zeggen, maar we waren nu echt even met stomheid geslagen! Het nieuws?!?! Ik kan het nog steeds niet geloven…

De rest van de dag zijn we bezig geweest alle laatste dingen voor te bereiden. We hebben een radio gekocht, cd’s geregeld en een spandoek gemaakt. Alle portretfoto’s zijn afgedrukt en ingelijst (wat echt een pracht resultaat is geworden). We hebben de laatste boodschappen gedaan en onze laatste ideeën op papier gezet..

Rond 18.00 uur hadden we een afspraak met Omar, om bij Moorings een boottocht over Mtwapa creek te maken, en dat was na deze drukke dag echt even een heerlijk moment voor ontspanning. We hebben de laatste dingen voor morgenochtend doorgenomen en (uiteraard) nog wat gefilosofeerd over wat we de afgelopen weken allemaal gedaan hebben.
Het voelt morgen toch al wel een beetje als afscheid, omdat het toch onze laatste echte dag is. Vanaf dan zal het allemaal afrondend werk worden, en dat doet ook wel een beetje zeer..

Ik ga nu lekker slapen, ik ben kapót en moet er morgen héél vroeg uit, omdat ik Ugali ga maken, voor de maaltijd..

Ik hoop dat ik jullie morgen kan vertellen dat het een super dag is geweest, ik kijk er erg naar uit!