Blog 33: Heerlijk avondje is gekomen!
Door: Annemiek
Blijf op de hoogte en volg Annemiek
05 December 2009 | Kenia, Nairobi
De maan schijnt hier ook door de bomen, maar wat wel leuk is om te vertellen is dat de maan hier (als ‘ie niet vol is) als een lachebekje te zien is.. (Ik zal er snel een foto van maken, dan kunnen jullie het zien!)
“makkers staakt uw wild geraas..”
Toen ik dit vroeger zong, wist ik al niet wat ze daarmee bedoelde.. Maar hier moet men vást ook "hun wild geraas staken".. ;-)
“heerlijk avondje is gekomen..”
De avonden zijn hier ook heerlijk, het koelt dan flink af maar het is nog warm genoeg om in je topje of jurkje rond te lopen!
“avondje van Sinterklaas..”
Tja.. daar kan ik niet tegenop…
..Een tijdje terug schreef ik over typisch Nederlandse dingen.. Vandaag is natuurlijk ook een dag die ik aan dat lijstje kan toevoegen. 5 december, pakjesavond.
Van Sinterklaas hebben ze hier nog nooit gehoord en de enige Piet die ze hier kennen is mijn camera.. Elke keer als hij tevoorschijn komt roepen de kinderen “take a pietje, take a pietje”.. (hè wat flauw) ;-)
Ik had nooit heel veel met Sinterklaas, maar ze zeggen wel eens dat je iets pas mist als het er niet meer is. Want ik moet toegeven dat ik het toch wel mis.. De chocoladeletters in de winkels, de pakjes en pieten in de winkeletalages, de intocht van Sinterklaas en lekker een avondje met een bak pepernoten op schoot naar “Alles is liefde” kijken!! Het hele sfeertje eromheen, het is zo heerlijk kneuterig, dat het leuk wordt!!
Daarom heb ik besloten op onze manier toch maar een beetje Sinterklaas te vieren. Ik heb zojuist voor Fran en Loes een cadeautje gekocht om vannacht in hun schoen te doen en ik ben net lekker naar de salon van Esta geweest voor een massage. We gaan zo lekker sushi eten en daarna stappen.. Op zich heeft dat natuurlijk niks met Sinterklaas te maken, maar we laten de dag in ieder geval niet zomaar voorbij gaan.. En daarnaast is een reden om te gaan stappen altijd goed!!
Vandaag zijn we op huisbezoek geweest in Shanzu. En wat een heerlijke dag was het! Soms ben ik wel eens bang dat ik door het sarcasme in mijn blogs niet altijd even enthousiast overkom, maar dat is absoluut niet hoe ik me voel! Elke dag is een nieuwe uitdaging (inderdaad wel een beetje als op het KVT maar dan toch weer anders, Ivette). Alle ervaringen zijn ontzettend leerzaam, of ze nu positief of negatief zijn.. Maar vandaag was echt weer een dag met een gouden randje!!
Het begon al goed met een zonnige lach op het wensbriefje van mijn moeder, waarna we aan het eind van de ochtend naar Shanzu vertrokken. We hadden bij Utange afgesproken met de moeder van Saïdi, één van de kinderen uit “onze” klas. Zij was zaterdag ook aanwezig geweest en had haar hulp aangeboden. We wilden haar graag een bezoek brengen en dus hadden we haar deze week gebeld. Ze was heel enthousiast en we waren “most welcome”.
We hebben echt een super leuke middag gehad. Het was heel interessant het verhaal van Saïdi te horen, via zijn moeder. Ik heb heel veel bewondering voor deze vrouw. Ze vertelde over de manier waarop ze met hem omgaat en hoe ze hem beschermt tegen de samenleving.
Vervolgens stroomde het hele dorp uit om ons te zien, en iedereen was heel blij. We hebben ook weer wat mensen gevonden die ons willen assisteren woensdag, waaronder Terry, de zus van Saïdi. Zij studeert voor docente en is erg enthousiast over ons project en bood haar hulp aan, die wij maar al te goed kunnen gebruiken.
Toen we weer wilden vertrekken, werden we door de familie uitgenodigd om Kerst bij hen te vieren. De moeder van Saïdi kwam zelfs nog met een cadeautje voor mij en Loes aanzetten.. Dit is alweer mijn 3e Afrikaanse doek..
Toen we afscheid wilden nemen, liep iedereen met ons mee naar de Matatu om ons uit te zwaaien..
Ik geloof dat ik de hele middag met een grijns op mijn gezicht heb rondgelopen. Het was zo hartverwarmend hoe gastvrij deze mensen zijn. Iedereen was oprecht blij ons te zien en iedereen bleef maar “karibuni” (wat iets al “welkom opnieuw” betekent) roepen.. Het was ook heel fijn om te merken dat de mensen ons gaan herkennen en dat we niet langer die blanken zijn..
Morgen hebben we een lekker daagje vrij, zodat we kunnen bijkomen (waarschijnlijk ook van het stappen). Dan kunnen we er maandag weer tegenaan!
Ik ga nu gauw mijn cadeautjes inpakken en dan lekker sushi eten!! Ik verheug me er nu al op!
Jullie allemaal een héééél fijn heerlijk avondje van Sinterklaas! Ik hoop maar dat ik mijn schoen nog mag zetten als ik terug kom!
P.S. foto's van vandaag plaats ik morgen!
-
05 December 2009 - 20:55
Hettie:
Het is weer gelukt... -
05 December 2009 - 21:06
Hettie:
Deze dag met een gouden randje, had jij vandaag in je schoen.
Geniet van deze avond...en hopelijk morgen met een fris gevoel op.
-
05 December 2009 - 21:07
Fam. Nederlof:
Nu je in Kenia zit
Ja jij bent een meid vol pit
Moesten we even aan jou denken
Ook al konden we jou niets schenken
Jij beleeft veel avonturen
En af en toe mogen we meegluren
Oma heeft je brief ontvangen
En jij kunt naar het heerlijk avondje verlangen
Het was even wennen
je weet nu dat je in Kenia niets hoeft te plannen
Maar jij rent elke dag op het strand
Da's meer dan in Nederland
Ook heb jij heerlijk weer
Wij niet en dat doet zeer
Jij hebt al veel blogs geschreven
Zo kunnen wij met je meeleven
Zijn we nu de eersten die reageren
Of moeten we het morgen weer proberen?
Dit was speciaal voor jou
We lezen alles trouw
Sint en zijn Pieten -
05 December 2009 - 21:21
Pa:
Vandaag moest ik even epibreren. -
05 December 2009 - 22:23
Pa:
Een maand geleden, al heel vroeg
brachten we Miek met een hele ploeg
weg, om naar Kenia te gaan.
Daar ging ze, een beetje aangedaan.
Voor drie maanden, een lange tijd
zolang zijn wij ons meisje kwijt.
Daar aangekomen, goedgemutst
heeft ze weinig tijd verprutst.
Ze toog aan 't werk met haar klus
en startte ook haar berichtencyclus.
Een bloggenreeks van een per dag
soms met een traantje, vaak met een lach.
Wij lezen mee, verwachtingsvol
't verhaal van Miek in de hoofdrol.
Soms cynisch, kritisch en beschouwend,
dan weer vol humor en opbouwend.
Een vlotte stijl, zeer lezenswaard
met een kwinkslag naar haar eigen aard.
Je lezers, een zeer trouw publiek
vreten jouw afrikanistiek.
Zelfs een wedstrijd ontstaat daarbij:
't eerst te reageren in de bezoekersgalerij.
Familie, vrienden, collega's, een bekende.
Ieder reageert op wat jij pende.
Een leuke bezigheid voor iedereen.
Gevaarlijk ook, een allergeen.
Het werkt verslavend dat gelees
er zijn steeds meer abonnees.
Wat moet dat worden, hoe zal het gaan?
Tien weken nog, dan is 't gedaan.
Je lezers zullen er niet voor terugschrikken,
om daarna collectief te moeten afkicken.
Sint en Piet. -
06 December 2009 - 08:22
Hettie:
Zit dat mooie schrijven in jullie bloed??? -
06 December 2009 - 17:49
Agnes (en Ankie):
Ja, dat is een geslachtsziekte:D -
06 December 2009 - 18:27
Pa:
Agnes! -
06 December 2009 - 18:39
Agnes:
Is het niet waar dan? -
06 December 2009 - 18:45
Noortje:
Moest erg lachen om die man die vond dat je maar moest scheiden. :D Kijk maar uit dat je niet met een Keniaan thuiskomt, haha ;). Kan me voorstellen dat het leuk is daar ook Sinterklaas te vieren, het is toch even een stukje Nederland in Kenia. Veel plezier weer voor de komende dag!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley