Blog 28: De kracht van vele culturen

Na mijn blog van gister ben ik vandaag nog weer even met hetzelfde onderwerp bezig geweest..
Deze reis naar Kenia is onderdeel van m’n studie Pedagogiek. Momenteel ben ik bezig met keuzevakken en een onderdeel daarvan is “diversiteitsmanagement”. Hierdoor zijn we momenteel ook erg veel bezig met wat cultuur is en hoe je het beste uit verschillende culturen kunt halen. Het is dus ook de bedoeling dat we hier over nadenken..

Gisteravond had ik hierover een leuk gesprek met Francis en Marloes. Het ging over Nederlandse eigenschappen en de verschillen met Kenia. Marloes was van mening dat “de Nederlander” niet bestaat, maar dat we allemaal wereldburgers zijn. Ik moest meteen aan Maxima denken, die dat ook ooit riep en vervolgens de halve Nederlandse gemeenschap over zich heen kreeg. Ik begon me af te vragen wat ik er nu van vond.. Natuurlijk zijn we allemaal wereldburgers, maar ik moet zeggen dat ik wel erg kan genieten van dingen die we alleen in Nederland doen..
Zo is Koninginnedag mijn favoriete feestdag (gelukkig ben ik dan alweer terug, haha) en vind ik het héérlijk om af en toe gewoon lekker te zeiken over het weer, omdat je toch íets moet hebben om over te klagen. Verder moet ik toegeven dat ik af en toe ook best wel individualistisch ingesteld ben, iets wat voor veel buitenlanders ook opvalt aan Nederlanders.
Francis vertelde dat er een onderzoek geweest was, en dat wij Nederlanders als een van de meest gelukkige volkeren uit de bus kwamen.. Dit zou best kunnen hoor, maar ik vraag me dan toch af waar zo’n onderzoek dan op gebaseerd is?! En wanneer ben je nou écht gelukkig?! En hoe kun je de verschillende landen nu met elkaar vergelijken, al helemaal als het om eerste en derde wereldlanden gaat..
Maar goed, nu wijk ik wel erg af van mijn onderwerp. Deze gedachte hou ik wel vast voor mijn reflectieverslag in mijn portfolio! ;-)

Wat is nou typisch Hollands?! De klompen, tulpen en kaas die men in het buitenland vaak noemt zijn écht achterhaald (alhoewel de kaas hier in de supermarkt wel geïmporteerd is uit Nederland, maar die is dan ook het lekkerst), “Going Dutch” wordt ook in Nederlandse kroegen niet gewaardeerd en in Amsterdam loopt écht niet iedereen met een joint in zijn mond.
Toch ben ik er wel achtergekomen dat het brood nergens zo lekker smaakt als in Nederland en het feit dat wij een aantal meter onder de zeespiegel leven is (in ieder geval voor de Kenianen) écht onbegrijpelijk.
Verder ben ik er inmiddels achter dat “wij” Nederlanders (sorry Loes) in Kenia wel goed bekend schijnen te staan.. Gisteren spraken we met Edwin, een man uit Eldoret, die ons vertelde dat hij vond dat Nederlanders (en vooral de vrouwen) recht door zee zijn. Als ze iets niet willen, doen ze het ook niet. Dat kon hij erg waarderen! Ik moest er wel om lachen dat hij een kwartier later niet begreep dat ik het door hem aangeboden glas whisky weigerde.. ook niet toen ik zei dat ik het écht niet wilde! ;-)

Aan de andere kant schijnt het handenschudden en de gastvrijheid weer typisch Afrikaans te zijn. En het eten is natuurlijk ook heel anders (en érg lekker, “Leo” (rijstgerecht) is inmiddels mijn favoriet!)
Qua eten ben ik ook niet echt een “Nederlander”, ik hou veel meer van rijst dan aardappels en kook ook het liefst met véél kruiden!

Of er nu een typisch Nederlandse eigenschappen bestaan, weet ik niet.. Maar ik denk dat er zeker wel verschil is qua houding tussen de Afrikanen en Nederlanders. Wanneer ik over mijzelf praat ben ik wel een stuk gereserveerder dan de gemiddelde Afrikaan die erg amicaal is. En zoals ik gisteren al benoemde is onze maatschappij meer georganiseerd (maar ook meer gehaast) dan hier. De één vind het prettig, de ander niet.. Ik weet zeker dat ik dingen vanuit Nederland mee hier naar toe heb genomen, maar ben er ook van overtuigd dat ik hier dingen overneem, die ik weer mee terug naar Nederland neem.. (te laat komen bijvoorbeeld ;-))

Dat ik de eerste weken hier zo moest wennen zit hem zeker ook in het verschil tussen onze culturen, maar ik denk dat het meer de combinatie van verschillende factoren is.
Tijdens de eerste dagen vallen je voornamelijk de verschillen in cultuur en mensen op. Maar nu ik hier langer ben kom je er ook achter dat er (uiteraard) ook overeenkomsten zijn… Al is het wel afhankelijk van met welk deel van Kenia je vergelijkt. Hoe luxer, hoe meer overeenkomsten en hoe armer, hoe meer verschillen. Maar dat is ook wel logisch, omdat geld en luxe een mens ook wel veranderd..

We zijn er gister trouwens niet uitgekomen, wat nu typisch Nederlands gedrag is. En ik ben er ook (nog) niet uit.. Maar vanavond zijn we door Edwin uitgenodigd om uit eten te gaan in de haven ( Hettie, ik hoef dus lekker weer niet te koken ;-)), dus dan zal ons gesprek wel verder voortgezet worden..

Ik ben er wel benieuwd naar! Wat vinden jullie?!