Kerst tussen Kabaal en Kitsch

Terwijl ik bijna uit mijn t-shirt zweet, zit ik met mijn zonnebril op foto's te bekijken op Facebook van jullie vele gangendiners. Ondanks dat ik het hier steeds vergeet, doen de schreeuwerige billboards, mechanische 'jingle-bells-melodietjes' en epilepsieoproepende knipperlichtjes enorm hun best de Kerst van 2013 aan te kondigen. 
Mombasa bereid zich al wéken voor op de toestroom van Europese toeristen, maar ook op de komst van vele Kenianen die met hun families richting de kust trekken. 
Hoewel ze in Kenia maar één officiële Kerstdag kennen, roept men hier al weken 'Merry Christmas', begint het opschroeven van de prijzen al een paar dagen van tevoren en roepen kinderen in plaats van 'give me sweets', "hey Muzungu, give me Christmas", waarbij we de betekenis uiteraard zelf mogen invullen...
Subtiel en bescheiden komen niet voor in het kerstwoordenboek van de Kenianen. Alle shoppingmalls zijn overbelicht met kerstverlichting. Een bijzonder contrast met de wijken eromheen die daardoor elke avond zonder stroom en dus in het pikdonker zitten... Iemand die klaagt?! Nee hoor, hakuna matata! 

Kerst in Kenia, het blijft vreemd. Het is nu mijn derde keer, maar het went nooit. Toch ontroert het me keer op keer weer als ik zie hoe alle Kenianen op hun manier wel proberen echt iets van Kerst te maken, met de middelen die ze hebben. Ik wilde Twan, Bart en Amy dat graag laten zien. Maar dat liep even anders..............

Na een week bij Marloes, 10 dagen in Bamburi beach met Twan, Bart en Amy zouden we afgelopen maandag verhuizen. Kerstavond en eerste kerstdag zouden we op safari gaan in Tsavo, om vervolgens vanaf 'boxingday' onze laatste dagen te slijten in een guesthouse in Nyali.
Ik keek er al een paar dagen naar uit om de luxe van het resort achter me te laten en Kerst te vieren met mijn familie, tussen de lokale bevolking... 

Tja......

Soms begrijp ik niet hoe Kenianen denken. In Nederland, of zelfs in Europa zou iemand niet bedenken om in een goedlopend Bed and Breakfast ook een slagerij en een club te starten. Dat gaat niet echt samen. Toch zag Mark, de manager van Minalove (ons guesthouse), daar wel markt in. 
Minalove, wat op het eerste gezicht een primitief, maar gezellig, schoon en dus prima guesthouse leek, werd om 12 's nachts omgetoverd tot een 24uurs dansclub met een bass die tot elke vezel in je lijf doordrong. 
De volgende ochtend zaten we dus met hele kleine oogjes in het safaribusje op weg naar Tsavo. Gelukkig mocht het de pret niet drukken en heeft Alfons, onze gids en driver ons verrast met veel dieren en super mooie natuur in Tsavo East. De lodge was super, en gelukkig konden we goed slapen.
Onze eerste Kerstdag hebben we besteed aan het zoeken naar een nieuw huis, en met de drukte in Mombasa en de stijgende prijzen, was dat een avontuur op zich.
In een tuktuk hebben we half Mombasa doorgesjeesd en heb ik mijn onderhandeltechniek behoorlijk kunnen trainen. Om half 8 's avonds haalde ik opgelucht adem en checkte ik ons in op de plek waar we nu zijn. Een appartementencomplex in Nyali, mijn 'oude buurt'. 
Bij de ingang wenste een groot knipperlicht ons 'a Happy Xmass'. 
En al begreep ik die extra S niet echt, ik was blij dat Kerst kon beginnen...

Na een opfrisbeurt hebben we in het eerste restaurantje dat we tegenkwamen nog lang nagepraat en gelachen over alles wat er nu weer gebeurd is. Ik kan niet ontkennen dat Twan, Bart en Amy niet alle kanten van Kenia hebben gezien. Want dit is weer een typisch geval van 'Kenyan style', hoe vreemd en naar dingen soms ook lopen. Het komt altijd wel weer goed. Hakuna Matata!

Na een gezellig etentje en toch wel een beetje Kerstgevoel liepen we laat op de avond terug naar ons appartement, waar de Kerstverlichting ons weer begroette. 
Of ze nu de stroomrekening niet betaald hebben, de versierder een analfabeet is of het opzet was... Ik kon mijn lach niet inhouden toen ik zag hoe de lampjes van de X en de M in 'Xmass' het niet deden en ons appartement ons 'a Happy ass' wenste....

Ja... Dit kan echt alleen in Kenia!

Fijne Kerst allemaal!