Domme acties zijn de beste!
Door: Annemiek
Blijf op de hoogte en volg Annemiek
28 Mei 2015 | Kenia, Mombassa
Voor degenen die denken dat ik in een zonovergoten paradijs ben, terwijl het bij jullie regent: troost je! Het komt hier vandaag met bakken uit de lucht!
Toch vind ik dat niet erg, omdat het tussen de buien door dan best een fijne temperatuur is en... je beleeft nog eens wat!
Na een dagje bij de fysiotherapie, een meeting met de ouders, tailoring én een supergezellig 'ziekenbezoek' bij Riette (vrijwilliger die momenteel bij Why Not werkt, en gelukkig weer wat beter is) moest ik door de regen terug naar huis... Nu is de terugweg vanuit het midden van het dorp vinden al een uitdaging voor me, maar al helemaal in de regen omdat dan de wegen veranderen in 1 grote modderpoel! En dus besloot ik het mezelf niet moeilijker te maken dan nodig (en ik had gisteren al genoeg km's gemaakt) en hield een pikipiki (motortaxi) aan om me naar de hoofdweg te brengen.
Normaal is de pikipiki mijn favoriete vervoersmiddel, maar na 10 seconden achterop had ik al spijt en leek lopen toch niet zo'n hele slechte optie... Op een motor door de modder is geen succes, zeker niet als je chauffeur denkt dat hij één of andere Afrikaanse variatie op een Hells Angel is.....
Ok, ik overdrijf. Maar ik was uiteindelijk natter van het angstzweet dan van de regen..
Maar, we hebben het weer overleefd en drijfnat kwam ik aan in Papillon waar ik enorm naar een lekkere douche verlangde...
Vette pech dat door alle regen de stroom was uitgevallen en er ook geen water was... Toch geen douche dus... Het blíjft Afrika :-)
Dus me maar op z'n Engels een beetje gewassen en omdat ik geen zin had de hele avond in het donker te gaan zitten besloot ik een matatu te pakken naar City Mall voor een goeie bak koffie bij Java!
Snel pakte ik in het donker al mijn spullen bij elkaar, liep naar de gate, stapte vervolgens vól vertrouwen in de matatu naar City Mall en kwam er toen achter dat ik mijn portemonnee met kleingeld op tafel had laten liggen..........
In mijn tas had ik alleen nog briefjes van 1000 shilling... Niet heel handig als een ritje maar 20 shilling kost...
Wat een klassieke beginnersfout!! Ik voelde me ZO dom! In sneltempo speelde alle rampscenarios zich al in mijn hoofd af... Paniekzaaier die ik ben... Ik had niet veel opties... Ik zou óf een hele scene krijgen in een bomvolle matatu waarbij ik moest proberen geld te wisselen of ruzie zou krijgen met de conducteur dat hij me veel te weinig terug zou geven... Beiden leken me niet echt een goede optie op dit moment van de dag.... De andere optie was om gewoon veel te veel te betalen... Maar 1000 shilling voor een ritje dat normaal 20 kost was me de eer te na!
Er bleven niet veel opties over en mijn eindbestemming naderde gestaag...
Tot ik ineens een ingeving kreeg! Onderin mijn tas zaten namelijk nog wat losse euro's en laat ons 2 euro muntstuk er nu bijna net zo uitzien als een muntstuk van 20 shilling! Zat er dan toch een engeltje op mijn schouder?!
Toen mijn eindbestemming in zicht kwam en de matatu vaart minderde verzamelde ik al mijn moed, zette me schrap en overhandigde met een stalen gezicht het muntstuk aan de conducteur, sprong zo soepel mogelijk de matatu uit en liep zonder verder om te kijken met kloppend hart en zo snel mogelijk van de matatu weg....
Wát een avontúúr!!
Uhh... Dat onoverwinnelijke gevoel duurde natuurlijk maar even... Want toen ik eenmaal bij Java aan mijn welverdiende koffie zat, bedacht ik me al snel dat ik de conducteur natuurlijk nog steeds veel te veel betaald had want 2 euro staat nog altijd gelijk aan zo'n 200 shilling..
Hij heeft er hier alleen niet zoveel aan... ;-)
En het is maar zo spannend als je het zelf maakt... "Zo zo Miek, stoer hoor! Je hebt je nu nog maar voor 1,80€ laten afzetten!" WAAGHALS!!!
In ieder geval zal ik voortaan wel alles even dubbel checken voor ik weer een matatu instap.. En ach.. Het is wel weer een goed verhaal! Toch heb ik het net maar niet aan Hamisi (receptionist van Papillon) verteld, toen hij vroeg hoe mijn dag was... Ik moet wel een béétje om mijn imago denken...
Over goede verhalen gesproken... Geef me twee dagen waarin ik samen met Matilda door het dorp heb mogen lopen en ik ben een verzameling aan mooie verhalen rijker! Successen, tegenslagen en alles daartussen in. Zo gaaf om alles weer te mogen horen, zien, meemaken en voelen... Ik kan niet wachten alles weer te kunnen vertellen!
Snel meer dus!!
X
Toch vind ik dat niet erg, omdat het tussen de buien door dan best een fijne temperatuur is en... je beleeft nog eens wat!
Na een dagje bij de fysiotherapie, een meeting met de ouders, tailoring én een supergezellig 'ziekenbezoek' bij Riette (vrijwilliger die momenteel bij Why Not werkt, en gelukkig weer wat beter is) moest ik door de regen terug naar huis... Nu is de terugweg vanuit het midden van het dorp vinden al een uitdaging voor me, maar al helemaal in de regen omdat dan de wegen veranderen in 1 grote modderpoel! En dus besloot ik het mezelf niet moeilijker te maken dan nodig (en ik had gisteren al genoeg km's gemaakt) en hield een pikipiki (motortaxi) aan om me naar de hoofdweg te brengen.
Normaal is de pikipiki mijn favoriete vervoersmiddel, maar na 10 seconden achterop had ik al spijt en leek lopen toch niet zo'n hele slechte optie... Op een motor door de modder is geen succes, zeker niet als je chauffeur denkt dat hij één of andere Afrikaanse variatie op een Hells Angel is.....
Ok, ik overdrijf. Maar ik was uiteindelijk natter van het angstzweet dan van de regen..
Maar, we hebben het weer overleefd en drijfnat kwam ik aan in Papillon waar ik enorm naar een lekkere douche verlangde...
Vette pech dat door alle regen de stroom was uitgevallen en er ook geen water was... Toch geen douche dus... Het blíjft Afrika :-)
Dus me maar op z'n Engels een beetje gewassen en omdat ik geen zin had de hele avond in het donker te gaan zitten besloot ik een matatu te pakken naar City Mall voor een goeie bak koffie bij Java!
Snel pakte ik in het donker al mijn spullen bij elkaar, liep naar de gate, stapte vervolgens vól vertrouwen in de matatu naar City Mall en kwam er toen achter dat ik mijn portemonnee met kleingeld op tafel had laten liggen..........
In mijn tas had ik alleen nog briefjes van 1000 shilling... Niet heel handig als een ritje maar 20 shilling kost...
Wat een klassieke beginnersfout!! Ik voelde me ZO dom! In sneltempo speelde alle rampscenarios zich al in mijn hoofd af... Paniekzaaier die ik ben... Ik had niet veel opties... Ik zou óf een hele scene krijgen in een bomvolle matatu waarbij ik moest proberen geld te wisselen of ruzie zou krijgen met de conducteur dat hij me veel te weinig terug zou geven... Beiden leken me niet echt een goede optie op dit moment van de dag.... De andere optie was om gewoon veel te veel te betalen... Maar 1000 shilling voor een ritje dat normaal 20 kost was me de eer te na!
Er bleven niet veel opties over en mijn eindbestemming naderde gestaag...
Tot ik ineens een ingeving kreeg! Onderin mijn tas zaten namelijk nog wat losse euro's en laat ons 2 euro muntstuk er nu bijna net zo uitzien als een muntstuk van 20 shilling! Zat er dan toch een engeltje op mijn schouder?!
Toen mijn eindbestemming in zicht kwam en de matatu vaart minderde verzamelde ik al mijn moed, zette me schrap en overhandigde met een stalen gezicht het muntstuk aan de conducteur, sprong zo soepel mogelijk de matatu uit en liep zonder verder om te kijken met kloppend hart en zo snel mogelijk van de matatu weg....
Wát een avontúúr!!
Uhh... Dat onoverwinnelijke gevoel duurde natuurlijk maar even... Want toen ik eenmaal bij Java aan mijn welverdiende koffie zat, bedacht ik me al snel dat ik de conducteur natuurlijk nog steeds veel te veel betaald had want 2 euro staat nog altijd gelijk aan zo'n 200 shilling..
Hij heeft er hier alleen niet zoveel aan... ;-)
En het is maar zo spannend als je het zelf maakt... "Zo zo Miek, stoer hoor! Je hebt je nu nog maar voor 1,80€ laten afzetten!" WAAGHALS!!!
In ieder geval zal ik voortaan wel alles even dubbel checken voor ik weer een matatu instap.. En ach.. Het is wel weer een goed verhaal! Toch heb ik het net maar niet aan Hamisi (receptionist van Papillon) verteld, toen hij vroeg hoe mijn dag was... Ik moet wel een béétje om mijn imago denken...
Over goede verhalen gesproken... Geef me twee dagen waarin ik samen met Matilda door het dorp heb mogen lopen en ik ben een verzameling aan mooie verhalen rijker! Successen, tegenslagen en alles daartussen in. Zo gaaf om alles weer te mogen horen, zien, meemaken en voelen... Ik kan niet wachten alles weer te kunnen vertellen!
Snel meer dus!!
X
-
28 Mei 2015 - 22:51
Kim:
Hahaha hahaha. ..dat jij nog eens een oplichtertje zou worden.. -
28 Mei 2015 - 23:02
Peter:
Nou Miek, spannend hoor. Beginnersfouten... daar kom je niet mee weg hoor, zo geroutineerd als jij door Kenya reist. Wél weer een mooi verhaal. Blijf bloggen (en van die domme beste acties uithalen) ! -
28 Mei 2015 - 23:07
Paula:
Hahahaaha moest lachen! Een waaghals met een heftig avontuur! Sowieso ;) -
28 Mei 2015 - 23:19
Kim ( Mattie):
Hahahahaha.... structo eerste klas en dan dit Miek?! Hahaha.....
Xxx -
28 Mei 2015 - 23:35
Anke:
Ik zie het al helemaal voor me ....... jij achterop die motor !!
Weer eentje om samen hartelijk om te lachen :-)
Ga zo door met het schrijven van je belevenissen, ik geniet er van !!!
-
28 Mei 2015 - 23:46
Hanneke :
ik had veel van je verwacht maar oplichterij niet!! you Go girl ;) -
29 Mei 2015 - 19:06
Dineke!:
Enne... welke truc bij het betalen van de koffie? -
31 Mei 2015 - 15:57
Marlou:
Wat een mooie verhalen Miek!!!
Wat ben je toch een topper! Xxx
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
